- ۰۷ تیر ۹۵ ، ۱۲:۱۴
- ۰ نظر
هوالنور
انسان با شرح صدر، ارتباطات سه گانه ی با خود ، خدا و محیط را سامان می بخشد. برخی از عبادات نقش ویژه ای در سعه صدر انسانی دارند از جمله: نماز با حضور قلب به عنوان تمرینی برای ضبط نفس سبب فائق شدن بر هموم و ایجاد حالتی از آرام سازی و آسودگی ذهن است. تقارن هجوم افکار اضطراب آمیز با تمدد اعصاب ناشی از حضور قلب در نماز، منجر به توانایی فرد بر حذف افکار اضطراب آمیز می شود. این حضور قلب نوعی ریلکسیشن یا آرام سازی است که بدون تلاش برای حل مشکل تنش زا ، چرخه ی افزایش اضطراب را شکسته و فرد خود را در مقابل مسائل بغرنج و پیچیده، ناتوان نمی بیند.
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ * الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (مومنون/۱ و ٢)
به راستى که مؤمنان رستگار شدند، همانان که در نمازشان فروتنند
هوالنور
تمام روزهای خدا زیبایند. بخشی از آنها ویژه تر مهر میدهند، همین اولین بهار ماه که میرسد، نسیمی دل انگیز می طراود روی دل های جهانیان، انگار طعم این اولبهار فرق عجیبی دارد با تمام سال. نشانه ی چشم نواز "الگوی نیک"، می درخشد در این اولبهار.
لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّـهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ (احزاب / ٢١)
هر آینه شما را در [خصلتها و روشهای] پیامبر خدا نمونه و سرمشق نیکو و پسندیدهاى است.
هوالنور
از علائم و نشانههاى خداوندگار این است که بادهاى لطیفش را به دلهایى که مشتاق آن هستند میفرستد تا به ایشان مژده دهد، و بدین وسیله غبار خوف و ناامیدی را از قلوبشان از بین میبرد سپس باران توفیق را بر آنها نازل میکند و بساط کوشش را برای آنها پیش میآورد و به وسیله قوای نشاط و شادی آنها را گرامی میدارد
اللَّـهُ الَّذِی یُرْسِلُ
الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّمَاءِ کَیْفَ یَشَاءُ
وَیَجْعَلُهُ کِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ
عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ (روم / ۴۸)
خدا است
آنکه میفرستد بادها را پس برانگیزد ابری پس پهن سازدش در آسمان هر گونه خواهد و
بگرداندش پارههائی و بینی باران را برون آید از شکافهایش تا گاهی که رساندش به هر
که خواهد از بندگان خویش ناگاه ایشانند شادمانیکنان