آقای بخشندگان جهان

هوالنور

مشکل ما انسانها این است که خودمان را خدا می دانیم و گاهی اوقات خدا را فراموش می کنیم و عیب دیگرمان این است که همه چیز عالم را با عقل ناقص و علم اندک مان می سنجیم، دریغا که دریا در تنگی جا نشود همانند علم لدنی الهی در عقل کوچک ما.

قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّـهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا ﴿مریم/٣٠﴾

وَجَعَلَنِی مُبَارَ‌کًا أَیْنَ مَا کُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا ﴿مریم/٣١﴾

(عیسی) گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!

و مرا -هر جا که باشم- وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است!

زندگی کوتاه این بنده‌ی شایسته‌ی خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در نوجوانی به رهبری امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادی فشرده، با دشمن خدا کرد به طوری که در سن ۲۵ سالگی، وجودش برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و او را با زهر شهید کردند.

(امام خامنه ای 1359/7/18)

خودشناسی

هـوالنــور

خدا هیچگاه از ما نخواهد پرسید که چرا ابراهیم و مسیح و محمد نشدیم، بلکه از ما خواهد پرسید که آیا خودتان بودید؟
«فَوَرَ‌بِّکَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ/عَمَّا کَانُوا یعْمَلُونَ» (حجر/92-93)
پس سوگند به پروردگار تو که از همه آنها درباره آنچه می کرده اند، می پرسیم.

نوروز

هـوالنــور

تحویل سال جدید شمسی که مصادف با نوعی تحول در عالم طبیعت ‏می ‏باشد ، فرصتی است‏ برای این که انسان به تحول درونی و به اصلاح ‏امور روحی ، معنوی و مادی خود بپردازد ، ایجاد تحول کار خداست، اما ما موظفیم که برای این تحول در درون خود ، در زندگی خود و در جهان اقدام کرده و همت و تلاش به عمل آوریم .
قَالَ عِیسَى ابْن مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنآ أَنزِلْ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَآءِ تَکُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَایَةً مِّنْکَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّ زِقِینَ‏ (مائده/114)
عیسى بن مریم گفت: خداوندا، پروردگارا! مائده‏اى از آسمان بر ما فرو فرست که براى نسل کنونى و آیندگان ما عید و نشانه‏اى از تو باشد و ما را روزى ده، که تو بهترین روزى دهندگانى.

امام صادق (ع) فرمودند : نوروز که می ‏آید ما منتظر فرج آل ‏محمد (ص) هستیم ، زیرا نوروز از روزهاى ما و روزهاى شیعیان ما است . شما آن را از دست دادید و پارسیان آن را نگه داشتند . (بحارالانوار جلد ۵۹)