مشکل ما انسانها این است که خودمان را خدا می دانیم و گاهی اوقات خدا را فراموش می کنیم و عیب دیگرمان این است که همه چیز عالم را با عقل ناقص و علم اندک مان می سنجیم، دریغا که دریا در تنگی جا نشود همانند علم لدنی الهی در عقل کوچک ما.
(عیسی) گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!
و مرا -هر جا که باشم- وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است!
زندگی کوتاه این بنده‌ی شایسته‌ی خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در
نوجوانی به رهبری امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادی فشرده، با
دشمن خدا کرد به طوری که در سن ۲۵ سالگی، وجودش برای
دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و او را با زهر شهید کردند.
