آقای بخشندگان جهان

هوالنور

مشکل ما انسانها این است که خودمان را خدا می دانیم و گاهی اوقات خدا را فراموش می کنیم و عیب دیگرمان این است که همه چیز عالم را با عقل ناقص و علم اندک مان می سنجیم، دریغا که دریا در تنگی جا نشود همانند علم لدنی الهی در عقل کوچک ما.

قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّـهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا ﴿مریم/٣٠﴾

وَجَعَلَنِی مُبَارَ‌کًا أَیْنَ مَا کُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا ﴿مریم/٣١﴾

(عیسی) گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!

و مرا -هر جا که باشم- وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است!

زندگی کوتاه این بنده‌ی شایسته‌ی خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در نوجوانی به رهبری امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادی فشرده، با دشمن خدا کرد به طوری که در سن ۲۵ سالگی، وجودش برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و او را با زهر شهید کردند.

(امام خامنه ای 1359/7/18)

حضرت شمس الشموس

هوالنور

بر خلاف مخلوقات، همیشه صبر و قدرت خالق بیشتر بوده و هست. قدرت مخلوق محدود به مکان و زمان محدود است، فرقی نمی کند فرعون مصر باشد یا مامون خلیفه عباسی! اما ذات اقدس اله قدرتش بی حد و حصر است، طفل اسیر چاه را عزیز مصر و شمس الشموس را مرکز قدرت ایران و اسلام می کند. به قول معروف با خدا باش پادشاهی کن.

وَکَذَٰلِکَ مَکَّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَاءُ ۚ نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ ۖ وَلَا نُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ(یوسف/۵۶)

 و اینچنین یوسف را در آن سرزمین- مصر- جاى و توان دادیم تا هر جا از آن که بخواهد جاى گزیند مهر و بخشایش خویش را به هر که خواهیم مى‌رسانیم، و پاداش نیکوکاران را تباه نمى‌کنیم