آیات نورانی

صحبت های خدا با ما

آیات نورانی

صحبت های خدا با ما

هـوالنــور

و عجیب است خلقت انسان، موجودی مختار که هم می تواند به فرشتگان برسد هم به شیاطین! هیچ موجودی با خدا سر جنگ ندارد چون برای همیشه می داند مخلوق است، اما انسان گاهی فراموش می کند...
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَذَرُ‌وا مَا بَقِیَ مِنَ الرِّ‌بَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ ... فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْ‌بٍ مِّنَ اللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ ۖ وَإِن تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُ‌ءُوسُ أَمْوَالِکُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ (بقره /278/279)

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید؛ و اگر مؤمنید، آنچه از ربا باقى مانده است واگذارید و اگر [چنین‌] نکردید، بدانید به جنگ با خدا و فرستاده وى، برخاسته‌اید؛ و اگر توبه کنید، سرمایه‌هاى شما از خودتان است. نه ستم مى‌کنید و نه ستم مى‌بینید.

هـوالنــور


اگر قصد راهنمایی و تربیت کسی را دارید، در گام اول از گفتار نرم و بامحبت بهره ببرید؛ حتی اگر مخاطب شما فرعون سرکش یا سران لجوج جاهلی باشند.

«فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ‌ أَوْ یَخْشَىٰ»(طه/44)
پس با وى -فرعون- سخنى نرم بگویید، شاید که پند پذیرد یا [از خداى‌] بترسد.
«وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»(شعرا/215)
و بال و پر خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند بگستر!

هـوالنــور

بسان رود که در نشیب دره / سر به سنگ می زند رونده باش / امید هیچ معجزه ای ز مرده نیست، زنده باش...

« لِّیُنذِرَ‌ مَن کَانَ حَیًّا وَیَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْکَافِرِ‌ینَ»(یس/70)

تا هر که را [دلى‌] زنده است بیم دهد، و گفتار [خدا] در باره کافران محقق گردد.

در این آیه کافر در مقابل انسان زنده قرار گرفته است. حیات از دید قرآن با ایمان معنا پیدا می کند و انسان بی ایمان، زنده نیست.

هـوالنــور

دریا آرام است ،ولی در عین آرامی ، دارای جنبشی است که دُرها، صدفها و مرجانها را لحظه به لحظه از اعماق خود به ساحل می آورد ،پس مــومن همانند چنین دریایی ،بی نهایت غنی و سرشار از ثروت درون است و این ویژگی ایمــان است

«الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ‌ اللَّـهِ ۗ أَلَا بِذِکْرِ‌ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»(رعد/28)

دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است؛ آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می‌یابد!

هـوالنــور



هر موجودی به جز انسان آن چیزی است که او را ساخته اند ولی انسان آن چیزی است که می خواهد باشد و تنها موجودی است که خود باید راه خویشتن را انتخاب کند که چه باشد و آینده را چگونه شکل بدهد.

«إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرً‌ا وَإِمَّا کَفُورً‌ا» (انسان/3)

ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس.