هوالنور
تمام روزهای خدا زیبایند. بخشی از آنها ویژه تر مهر میدهند، همین اولین بهار ماه که میرسد، نسیمی دل انگیز می طراود روی دل های جهانیان، انگار طعم این اول‌بهار فرق عجیبی دارد با تمام سال. نشانه ی چشم نواز "الگوی نیک"، می درخشد در این اول‌بهار.
لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَ‌سُولِ اللَّـهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ (احزاب / ٢١)
هر آینه شما را در [خصلت‌ها و روش‌‌های] پیامبر خدا نمونه و سرمشق نیکو و پسندیده‌اى است.
هوالنور
از علائم و نشانه‌هاى خداوندگار این است که بادهاى لطیفش را به دل‌هایى که مشتاق آن هستند می‌فرستد تا به ایشان مژده دهد، و بدین وسیله غبار خوف و ناامیدی را از قلوبشان از بین می‌برد سپس باران توفیق را بر آنها نازل می‌کند و بساط کوشش را برای آنها پیش می‌آورد و به وسیله قوای نشاط و شادی آنها را گرامی می‌دارد
اللَّـهُ الَّذِی یُرْ‌سِلُ
الرِّ‌یَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَیَبْسُطُهُ فِی السَّمَاءِ کَیْفَ یَشَاءُ
وَیَجْعَلُهُ کِسَفًا فَتَرَ‌ى الْوَدْقَ یَخْرُ‌جُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ
عِبَادِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُ‌ونَ (روم / ۴۸)
خدا است
آنکه می‌فرستد بادها را پس برانگیزد ابری پس پهن سازدش در آسمان هر گونه خواهد و
بگرداندش پاره‌هائی و بینی باران را برون آید از شکافهایش تا گاهی که رساندش به هر
که خواهد از بندگان خویش ناگاه ایشانند شادمانی‌کنان
هو النور
آنها که روز را با خلق خدا
به سر مى برند باید شب را با خدا باشند و از قرب او رزق بگیرند و از چشمه شب
سیراب شوند، تا بتوانند بار برخوردهاى سنگین و درگیرى هاى مستمر روزشان را به دوش
بگیرند. این پیوند شب و ارتباط با خدا چه با دعا و چه با قرائت و چه با قیام،
تأمین کننده رزق روزانه آنهایى است که سوخت و ساز و درگیرى و برخوردهاى شکننده دارند
وگرنه به زودى احساس مى کنند که خالى شده اند و دیگر حرفى ندارند و احساس مى
کنند که دارند کم مى آورند و از پاى افتاده اند. (عین صاد)
إِنَّ نَاشِئَةَ
اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا (مزمل/۶)
هر آینه شب‌هنگام از بستر برخاستن، موافقت زبان و دل را افزاینده‌تر
است و بیان سخن را استواردارنده‌تر.
إِنَّ لَکَ فِی النَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلًا (مزمل/۷)
که کارهاى تو در روز بسیار است.
