سکوت یا تباهی

هوالنور

‍ قال الامام الجواد (علیه السلام)

"اِظهارُ الشَّییءِ قَبلَ اَن یَستَحکِمَ مَفسَدةٌ لَهُ"

آشکار نمودن چیزی قبل از آنکه پایدار و محکم شود سبب فساد و تباهی آن چیز است.

«تحف العقول /صفحه 480»

¤ تا قبل از آنکه اندیشه و فکر و برنامه ات را عملی نکرده ای برای عموم مطرحش نکن ¤

_____

شهادت امام جوانِ من....

یا ابن الحسن آجرک الله

آقای بخشندگان جهان

هوالنور

مشکل ما انسانها این است که خودمان را خدا می دانیم و گاهی اوقات خدا را فراموش می کنیم و عیب دیگرمان این است که همه چیز عالم را با عقل ناقص و علم اندک مان می سنجیم، دریغا که دریا در تنگی جا نشود همانند علم لدنی الهی در عقل کوچک ما.

قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّـهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا ﴿مریم/٣٠﴾

وَجَعَلَنِی مُبَارَ‌کًا أَیْنَ مَا کُنتُ وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا ﴿مریم/٣١﴾

(عیسی) گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!

و مرا -هر جا که باشم- وجودی پربرکت قرار داده؛ و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است!

زندگی کوتاه این بنده‌ی شایسته‌ی خدا، به جهاد با کفر و طغیان گذشت. در نوجوانی به رهبری امت اسلام منصوب شد و در سالهایی کوتاه، جهادی فشرده، با دشمن خدا کرد به طوری که در سن ۲۵ سالگی، وجودش برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و او را با زهر شهید کردند.

(امام خامنه ای 1359/7/18)

خیر کثیر

هـوالنــور

در قرآن سوره‏اى به نام کوثر داریم و سوره‏اى به نام تکاثر.
امّا کوثر   ارزش   است و تکاثر   ضدّ ارزش.
» زیرا اولى عطیّه الهى است که دنباله‏اش ذکر خداست: «اعطیناک الکوثر فصلّ» و دومى یک رقابت منفى که دنباله‏اش غفلت از خداست. «الهاکم التکاثر»
» کوثر ما را به مسجد میبرد براى نماز: «فصلّ لربّک» و تکاثر ما را به گورستان می‏برد براى سرشمارى مردگان. «حتى زُرتم المقابر»
» در عطاى کوثر بشارت است: «انّا اعطیناک الکوثر» و در تکاثر تهدیدهاى پى در پى. «کلاّ سوف تعلمون ثمّ کلاّ سوف تعلمون»
» کوثر، عامل رابطه با خالق است: «اعطیناک الکوثر فصل» و تکاثر، وسیله‏اى براى سرگرمى با مخلوق. «الهاکم التّکاثر»
» هدیه اشرف معبود به اشرف مخلوق چیزى جز کوثر نمی‏تواند باشد. «انّا اعطیناک الکوثر»