- ۱۱ تیر ۹۴ ، ۱۲:۳۸
- ۲۴ نظر
آیات نورانی
صحبت های خدا با ما
مقدمه ی حرکت به سمت هدف، نیاز به شناخت درونی و التزام به ایمان دارد. این آغاز زمانی که با هجرت مخلوط می شود انسان را انگیزه می دهد تا به سمت هدف طی طریق کند. مهاجر در این مسیر پر پیچ و خطر به طور دائم نیاز به راهنما و پناهگاه دارد تا سقوط و عقبگرد نداشته باشد. بهترین جای گاه و یاری کننده در میان شهر خدا قرار دارد که کریم است و دست گیر مهاجران الی الله.
- ۲۷ خرداد ۹۴ ، ۱۷:۳۸
- ۹ نظر
هوالنور
"یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال" باید خواند، سال نو ی انسانی؛ محرم و فروردین و ژانویه نیست! آغاز سال، ماه رمضان است. شهری که هر سال به آن مسافرت می کنیم. خوش به حال کسانی که با دستی پر از سوغاتی و یادگاری از این شهر می گذرند. میزبان وقتی مهمان به شهرش بیاید با جان و دل از او پذیرایی می کند، بدی ها را می پوشاند و گناهان را می شوید و اندک سختی که در این شهر حس کرده ای را با کمال میل قبول می کند...
در شب نشینی های قدر، مدام می گوید "بخواه، بخواه"، اما صد حیف که ما خوابیده ایم و نگران سوزش معده و سردرد فردا صبح تا افطارمان هستیم.
عیدی هایش را آخر، هنگام بدرقه کردن در عید فطر می دهد. فرشتگانش ندا می دهند: ای بندگان پاک شدید؛ باشد که پاک بمانید.
شَهْرُ رَ‌مَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْ‌آنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْ‌قَانِ
ماه رمضان که فرو شد، در آن قرآن راهنمائی برای مردم و تابشهائی یا نشانیها از هدایت و فرقان است. (بقره/۱۸۵)
- ۲۱ تیر ۹۳ ، ۱۱:۱۱
- ۵ نظر
گاهی انسان بخود تلقین می کند که نمی تواند بر هوای نفسش فائق بیاید. روزه ماه رمضان به انسان ثابت می کند که می تواند آن وقتی که اراده کند، پیروز شود. می توان با اراده و توکل از عادات ناپسندی که در ما هست و مایه عقب ماندگی مادی و معنوی است، نجات یافت.
رهبر قرآنی 87.7.10
از بنده مدام شکستن و از تو پیوسته بستن / از بنده مستمر گسستن و از تو باز پیوستن
إِلَّا الَّذِینَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَیَّنُوا فَأُولَـٰئِکَ أَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّ‌حِیمُ (بقره/160)
مگر آنها که توبه و بازگشت کردند و (اعمال بد خود را، با اعمال نیک،) اصلاح نمودند، (و آنچه را کتمان کرده بودند؛ آشکار ساختند؛) من توبه آنها را می‌پذیرم؛ که من توبه پذیر مهربانم
- ۱۲ تیر ۹۳ ، ۱۸:۵۹
- ۴ نظر
هـوالنــور
بسیاری از عبادات،باید بین خود انسان و خدا بماند: دعا،شب‌زنده‌داری،نافله،سحرخیزی... مبادا انسان برای اینکه دیگران ببینند، کاری را انجام دهدکه این عمل شرک‌آلود و حرام است.
رهبر قرآنی 71.12.4
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِ‌یبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْ‌شُدُونَ (بقره/186)
من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند
حدیث قدسی:«من بر طبق ظن بنده خود رفتار می کنم؛ اگر حسن ظن داشته باشد، همان ظنش را محقق می سازم، و اگر هم سوء ظن داشته باشد، مطابق ظنش با او رفتار می کنم».
- ۰۹ تیر ۹۳ ، ۰۰:۰۱
- ۴ نظر
رمضان ماه توبه است، ماه انابه است. توبه یعنی بازگشت از یک راه غلط، از یک کار غلط، از یک فکر غلط. انابه یعنی رجوع الی اللَّه، بازگشت به سمت خدا. ما غالباً از خطاهای خودمان غافلیم؛ قدم اول توبه و انابه این است که بفهمیم گناهمان کجاست، ببینیم کجا اشتباه کردیم. رهبر قرآنی (89/5/27)
شَهْرُ رَ‌مَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْ‌آنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْ‌قَانِ (بقره/185)
ماه رمضان ماهی است که قرآن، برای راهنمایی مردم، و نشانه‌های هدایت، و فرق میان حق و باطل، در آن نازل شده است.